Onrust in je hoofd - en mijn eigen ervaring
Hoe vaak ervaar je zo’n gedachtestroom waar maar geen eind aan komt? Gedachtes die weer verdwaald zijn naar dat vervelende gesprek van vanochtend of die spannende deadline van volgende week. Maar ook gedachtes die vaker terugkomen of je wel goed genoeg bent, of je deze studie wel aan kunt. Of jij wel recht hebt op die promotie of dat die collega’s toch veel beter zijn.
Zulke gedachtes kunnen je best onzeker maken. Je wilt ze dan ook eigenlijk liever niet horen. Deze gedachtes komen misschien voort uit een angst, een angst om geen fouten te mogen maken. Of een angst om uitgelachen te worden. Dat je het niet waard bent.
Een vrij spontane actie
Persoonlijk heb ik zelf ongeveer twee jaar terug een knop in m’n hoofd omgezet. Wil niet zeggen dat ik nu nooit meer (vervelende) gedachtes ervaar – die komen zo nu en dan echt nog steeds weleens voorbij vliegen. Maar ik ervaar wel vaker een bepaalde rust. Het maakt me niet meer zodanig ‘gek’. En wanneer het me wel even ‘gek’ kan maken, probeer ik hier ook iets mee te doen – dus even een rondje rennen of het op te schrijven.
In ieder geval, ongeveer twee jaar geleden deed ik een halfjaar lang de minor Da Vinci in Groningen - waarin ik meer stappen buiten mijn comfortzone ging zetten. Ik deed dingen die ik hiervoor niet eens zou durven. Maar ik wílde ondernemender worden. Ik wilde mezelf ontwikkelen. En ik wilde meer dingen doen die ík wilde. En dus… had ik me vrij spontaan ingeschreven voor een cursus in Amsterdam, over hoe je je eigen toekomst kan creëren.
Super leuk natuurlijk, maar ook best eng. Een cursus volgen, met 25 andere mensen ergens in Amsterdam. Niet weten wat ik kon verwachten. En toen was het zaterdag... De dag van de eerste cursusdag. Toen gebeurde er iets, wat mij echt nooit gebeurde. Ik versliep me. De les zou beginnen om 10 uur, in Amsterdam. En ik werd wakker om 5 voor 10 in Groningen. Juist op zo’n belangrijke dag, waarbij de eerste indruk alles zegt.
Knop omgezet
Ik raakte eerst in paniek en eigenlijk zag ik het al voor me dat het niet meer door zou gaan. Maar goed ik had er wel voor betaald en het was verspreid over 4 dagen. Toch gelijk opgebeld en gelukkig was er nog een mogelijkheid om te komen. Ik kon tijdens de lunch rond 12:00-13:00 proberen aan te schuiven. Ik rennen en vliegen, alles op alles, om de volgende trein te halen.
Uiteindelijk de trein gehaald. En tot me verbazing was ik eigenlijk vrij rustig. Natuurlijk moest ik eerst wel even op adem komen ;-), maar na 20 minuten hierover bij te zijn gekomen, bedacht ik me ineens - normaal gesproken zou ik mezelf echt kunnen opvreten over hoe stom dat wel niet was en wat zullen ze nu wel niet van me denken. Maar het gebeurde niet. En heel eerlijk – ik had gewoon geen zin meer om daar energie in te stoppen.
Ik wíst niet wat ik kon verwachten. Ik kon de 2 uur durende treinreis allemaal doemscenario’s gaan bedenken, wat er allemaal fout zou kunnen gaan. Maar daar had ik helemaal geen zin meer in. Het kostte me vreselijk veel energie – alleen al om te denken dat ik die doemscenario’s zou bedenken. Ik begon meer dingen te denken als: ik zie het wel, als het leuk is, is het leuk. En als het niet leuk is, dan niet.
En dat heb ik steeds vaker. En dat geeft me rust. En dat gun ik meer mensen. Wanneer ik een fout maak, trap ik mezelf niet meer de grond in. Ik probeer er uiteraard van te leren, maar ik heb ook het vertrouwen in mezelf dat het goed gaat komen. En dat laatste geeft direct een bepaalde rust.
Vertrouwen in jezelf
En dat is zeker niet van de ene op de andere dag gegaan. Dat vergt wat oefening, herhaling. Bewust worden van je eigen kwaliteiten. Deze durven te benoemen. Positieve, helpende zinnen tegen jezelf herhalen – en dat ook durven te geloven.
Probeer het zelf maar eens. Wees je eens bewust van de gedachtes die je ervaart. Zijn dit gedachtes die voort kunnen komen uit een bepaalde angst? Of jij wel goed genoeg bent? Of jij het wel waard bent? Of je het wel aan kan? Gedachtes die je laten twijfelen. Kostten deze gedachtes je energie of geeft het je energie?
Het kiezen voor vertrouwen i.p.v. angst is een manier om meer rust in je hoofd te krijgen. Ik heb hier een uitgebreidere workshop over ontworpen – over hoe je meer rust in je hoofd kunt creëren. In deze workshop:
- Gaan we ook in op de achtergrond, hoe kan een voedingspatroon bijdragen aan meer rust in je hoofd (en dus ook die bepaalde onrust in je hoofd).
- We gaan het hebben over die belemmerende overtuigingen en gedachtestroom, hoe dat invloed kan hebben.
- Maar ook het nut ervan, wat wil het eigenlijk zeggen?
- En je leert technieken om hiermee om te gaan, om het los te kunnen laten en meer te voelen.
- En we gaan kijken waar je meer energie van krijgt, wat je zelf graag zou willen.
In de maand juni zal ik deze workshop op verschillende plekken geven, waaronder Balk, Leeuwarden & Groningen. Het is een introductieworkshop en zal je meer inzicht geven in bepaalde onrust en (met praktische tips) hoe je meer rust in je hoofd kunt creëren. Je kunt je direct aanmelden via info@foodyourthought.nl of bekijk hier de exacte tijd & locaties.
O ja! En een leuk feitje. Ik zal tijdens het Da Vinci Festival (10 jaar jubileum) op vrijdag 15 juni een kort stukje vertellen over mijn ervaring en wat ik uit de minor Da Vinci heb gehaald. Ben je benieuwd naar wat de minor Da Vinci inhoudt? Neem gerust een kijkje op het festival, iedereen is van harte welkom: bekijk de Facebookpagina.
Wil je verder op de hoogte blijven? Volg me via: Facebook, Instagram, LinkedIn & Twitter. Tot de volgende blog!
Liefs, Rachel
